Blet(-de-vilage)
Oxybasis urbica
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Noms en français : Chénopode des villages, Ansérine des villages.
Descripcioun :Aquéu blet, pulèu rare, trachis dins li prado umido, proche d'aigo e d'oustau. Es uno planto bèn drecho que pòu faire fin qu'à un mètre d'aut. Se recounèis majamen à si fueio en triangle e un pau astado. I'a ges de fueio en aut de l'enflourejado. Li flour an 4 à 5 tepalo soudado soulamen à la baso.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr lou blet-de-vilage. Tant se poudrié èstre manjadis coume li meno d'aquest gènre.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Oxybasis
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 1 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Juliet à nouvèmbre
Liò : Prado umido
- Mueio
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Éurosiberiano
Ref. sc. : Oxybasis urbica (L.) S.Fuentes, Uotila & Borsch, 2012
(= Chenopodium urbicum L., 1753 )
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988